خداحافظ مهد کودک من

بالاخره 8 ماه پر از افت و خیز تموم شد(البته امتحانهای من تا13 خرداد طول میکشه و باید برم)

دخترکم روز چهارشنبه 93/2/31 مهد کودکت تعطیل شد و بالاخره اولین تجربه‌ی مهد رفتنت به همین سادگی تموم شد.ساده که چه عرض کنم از اول سال کلی برنامه داشتیم؛من و تو امسال رکورد زدیم از بس مریض شدیم. تقریبأ هردومون ماهی یک بار رو حسابی سرما می خوردیم.البته  الان هم دو هفته هست که سرفه های بدی می کنی و دارو هم نمی خوری.

با تموم سختی هایی که امسال داشت اما یک خوبی بزرگ داشت و اون هم مربی خیلی خوبی بود که نصیبت شد.خانم" احمدی" عزیز واقعأ با تموم شرایط نامطلوبی که بود ، آموزش های خیلی عالی داشتن؛ طوری که هر بار خاله نسترن شعرهایی که یاد گرفته بودی رو می خوندی خیلی کفری می شد که چرا مربی امیر این چیزها رو یاد نمی ده.بابا جون هم خیلی دوست داشت خانوم احمدی رو از نزدیک ببینه و برای زحمت هایی که برای یک یکدونش میکشن تشکر کنه.

اما یک کلام بگم از دوستات که چقدر متنوع بودنو تو حسابی آبدیده شدی.اول سال همه ی همکارا از تربیتت حرف میزدن ، روزهای آخر هم صحبت می کردن اما درمورد تغییرات شدیدأ منفی که تو رفتارت ایجاد شده بود.با صدف اول مهر خیلی فرق کردی. امیدوارم بتونم تابستون دوباره درستت کنم.

بهرحال قشنگم! اینم یک قسمتی از زندگی ما بود و تقدیر برای ما اینجوری رقم خورده بود. اصلا ناشکری نمی کنم چون با تموم سختی ها اما کلی تجربه کس کردیم هردومون.

تولدت رو خیلی دوست داشتی تو مهد با دوستات بگیری اما به خاطر شرایط اقتصادی بچه نمی تونستم کاری انجام بدم پس فقط به خریدن یک کیک کوچیک و گرفتن چند عکس یادگاری که زحمتش رو مربی عزیزت کشیدن اکتفا کردم.